kanto

Esperanto

1. Muzikaĵo por voĉoj, kun aŭ sen akompanaĵo. ☞ ario.
2. Tio, kion oni kantas, teksto k melodio: la knabino ellernis kantonZ; la kantoj fariĝos lamentoj en tiu tagoX; ekzistas malnova kanto pri heroojZ; lulilaZ, sanktaZ, amaZ, funebraZ kanto; amkanto; lulkantoZ, mokokantoZ, venkokanto; ב la Alta (K)kanto aŭ (K)kanto de kantoj (amkantoj). ☞ kanzono, himno.
3. ♧ Parto aŭ ĉapitro de epopeo, eposo ks.
4. ♧ Versa komponaĵo: la «Libro de la (K)kantoj» de Heine.

finna

 Substantivo

Signifoj

1. stumpo

Referencoj kaj literaturo

• Gerard van WILGEN. Ergane. Versio 8.0 (2004). Majstro-Aplikaĵoj. informoj pri permesilo.