jungi
Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
---|---|---|---|
Indikativo | jungis | jungas | jungos |
Adjektiva aktiva participo | junginta | junganta | jungonta |
Adjektiva pasiva participo | jungita | jungata | jungota |
Substantiva aktiva participo | junginto | junganto | jungonto |
Substantiva pasiva participo | jungito | jungato | jungoto |
Adverba aktiva participo | junginte | jungante | jungonte |
Adverba pasiva participo | jungite | jungate | jungote |
Moduso | |||
Infinitivo | jungi | ||
Volativo | jungu | ||
Kondicionalo | jungus |
Signifoj |
- alligi taŭgan beston (ĉevalon, bovon) aŭ veturilon (motorhavan) al senpropulsa tirenda veturilo
- La patro jungis la ĉevalon al veturilo.
- La jungilaro rompiĝis.
- Ili prenis du bovojn kaj aljungis ilin al ĉaro.
- Kiu sin enjungis, devas tiri.
- Ni kunjungis du ĉevalojn.
- Ili maljungis lokomotivon.
Tradukoj |
Referencoj kaj literaturo |