instrui

Esperanto

Verbo

 instru + i ( eo , VE )

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	instruis	instruas	instruos
Adjektiva aktiva participo	instruinta	instruanta	instruonta
Adjektiva pasiva participo	instruita	instruata	instruota
Substantiva aktiva participo	instruinto	instruanto	instruonto
Substantiva pasiva participo	instruito	instruato	instruoto
Adverba aktiva participo	instruinte	instruante	instruonte
Adverba pasiva participo	instruite	instruate	instruote
Moduso
Infinitivo	instrui
Volativo	instruu
Kondicionalo	instruus

Signifoj

1. (edukado) (transitiva) transdoni sciojn (pri iu fako de la scienco) aŭ lertecon al iu (unu aŭ pluraj personoj, foje eĉ bestoj) per daŭra laŭcela laboro

   Sinonimoj: lernigi

   Antonimoj: lerni

   Vidu ankaŭ: instruisto, edukado, lernejo

Tradukoj

   

angla: teach → en, instruct → en ĉina: 教 → zh jiào franca: enseigner → fr, instruire → fr germana: lehren → de, unterrichten → de, dozieren → de, instruieren → de hindia: पढ़ाना → hi paRhaanaa hispana: enseñar → es, instruir → es hungara: tanít → hu, oktat → hu

indonezia: mengajar → id itala: insegnare → it, istruire → it pola: uczyć → pl, nauczać → pl rusa: учить → ru [elparolu: Uĉitj] Sanskrito: शिक्षयति śikṣayati, अध्यापनं करोति adhyāpanaṃ karoti, पाठयति pāṭhayati, उपदीशति upadiśati sveda: undervisa → sv turka: öğretmek → tr, eğitmek → tr, okutmak → tr

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun N "instru" (2)

instrui

instruisto

Referencoj kaj literaturo

•  instrui
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "instrui".
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „instrui“.