idealo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	idealo	idealoj
Akuzativo	idealon	idealojn

1. La plej alta perfekteco, kiun oni povas imagi, sed neniam plene atingi.

   Konstanta paco estas plej nobla idealo de la homaro.

   Ŝi estas ideala edzino.

   Mi tro idealigis lin kaj pro tio poste senreviĝis.

   Li estas idealisto, li ĉiam strebas al idealo.

Tradukoj

   

angla: ideal → en franca: idéal → fr germana: Ideal → de

pola: ideał → pl rusa: идеал → ru

Referencoj kaj literaturo

• ideal
•  idealo