- [1] Okaza mensostato emocia; animstato: li estas hodiaŭ en kolera humoro [1]; li estas en acida humoro PrV; ŝi kisis kaj karesis ĝin, sed la infano terure kriis kaj baraktis per la brakoj kaj kruroj; videble ĝi tute ne estis en bona humoro [2]; „Mi havas nun atakon de malgaja humoro“, diris ŝi, „sed vi ne atentu tion kaj vizitu min (...) post iom da tempo“ [3]; melankolia, milda, akraZ, trankvila, gaja humoro; (figure) kreiĝas iom post iom internacia humoro malfavora al la milito; malbonhumorigi iun; kontraŭ doloro helpas bona humoro PrV.
Rim.: Nur ĉi tiu senco estas fundamenta, kiel atestas la tradukoj germana, rusa kaj pola en la Universala Vortaro (la tradukoj angla kaj franca uzas la etimologie parencan vorton mapli precizan). [Sergio Pokrovskij]
- [2] (malofte) Trajto de karaktero1, parto de temperamento, emo al iu humoro1: de mia patro mi ricevis la plej bonan heredaĵon, bonan humoron (t.e. bonhumoremon)
- [3] (arkaismo) =humuro
 | Derivaĵoj |
- [1]
 | Derivaĵoj |
- humoraĵo; humoristo; humorplena libro.
- humora
1.
Rilata al humoro1: lia deĵoro ne suferis plu pro liaj humoraj neegalecoj [5].
2.TEZ
(evitinde) =humura humora parolo, rakonto;
humori
Esti en iu humoro1, emi al io laŭ koncerna humoro: nun li ne ŝerceme humoras; Laŭdinde estas, ke vi ne humoras Min bati, ĉar l'okazo oportunas [6].
humorigiTEZ
(tr)
Agordi al iu humoro, al iu animstato: li mem kreas sian humoron kaj scipovas humorigi aliulojn [7].
 | Ekzemploj |
- [1] [1]