herbaĉo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	herbaĉo	herbaĉoj
Akuzativo	herbaĉon	herbaĉojn

1. (planto) herbo malutila por la kulturado

Vorterseparo

• herb + aĉ + o

Samsencaĵoj

1. trudherbo

Tradukoj

   

angla: weed → en germana: Unkraut → de neŭtra hispana: mala hierba → es ina, yuyo → es vira

itala: erbaccia → it ina rusa: сорняк → ru м

Referencoj kaj literaturo

•  herbaĉo