Esperanto redakti

  Ĉi tiu kapvorto konsistas en fundamenta
radiko, derivaĵo aŭ kunmetaĵo.

  Antaŭfiksaĵo redakti

 Signifoj
redakti

(iama, estinta iel aŭ ia kaj ne plu estanta tiel aŭ tia)
 Elparolo
/eks/ antaŭ vokaloj k la plejparto da konsonantoj, kaj /egz/ antaŭ /b d ĝ g z ĵ/[1]
 Derivaĵoj
eks (ekkrio)
eksa
eksigi
eksiĝi
 Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj
eksedzo
eksbovo
ekskutima
 Fontoj kaj citaĵoj
  1. "Ĉe senpera sinsekvo de konsonantoj voĉa kaj senvoĉa, neevitebla estas la sonkonformigo de unu el ili. Tiel oni prononcas proksimume: apsolute (absolute), ogdek (okdek), egzisti (ekzisti), lonktempe (longtempe), glafsonoro (glavsonoro) ktp. Ĉar tiu asimilado de unu konsonanto al la sekvanta (t.n. regresiva) estas konata de tre multaj lingvoj, gi estas tolerebla ankaŭ en E-o."
    Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980. §17 Sonoj kaj literoj.