Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo alkondukis alkondukas alkondukos
Adjektiva aktiva participo alkondukinta alkondukanta alkondukonta
Adjektiva pasiva participo alkondukita alkondukata alkondukota
Substantiva aktiva participo alkondukinto alkondukanto alkondukonto
Substantiva pasiva participo alkondukito alkondukato alkondukoto
Adverba aktiva participo alkondukinte alkondukante alkondukonte
Adverba pasiva participo alkondukite alkondukate alkondukote
Moduso
Infinitivo alkonduki
Volativo alkonduku
Kondicionalo alkondukus
 Vorterseparo
al/konduk/i

 Signifoj
redakti
[1] Alvenigi.
[2] figursenca Alvenigi al io abstrakta, al nova stato
 Ekzemploj
[1] Iun tagon vizitis min juna amiko, studento el Etiopio, kaj alkondukis sian kolegon kaj samlandanon.[1]
ordonu al viaj servantoj alkonduki azenojn de Libujo''El la Hebrea Biblio (Malnova Testamento) laŭ la Londona Biblio.
alkonduku al mi Agagon''El la Hebrea Biblio (Malnova Testamento) laŭ la Londona Biblio.
alkonduka tubo
[2] alkonduki iun al malespero[2]
la natura iro de la ideoj alkondukis lin al la penso, ke […][3]
oni alkondukis la pretigadon de venenoj preskaŭ al la rango de bonorda scienco[4]
alkonduki sian laboron al feliĉa fino[5]
konfuzaĵoj, kiuj en lingvo arta estas alkondukitaj (reduktitaj) al ia unu aŭ du reguloj[6]
la tuta demando alkondukiĝas nur al tio, ĉu E. estos akceptita senŝanĝe[7].

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo
[1] Vikipedio enhavas artikolon pri: Alkonduki
 Fontoj kaj citaĵoj