akuŝ + i

a.ku.ŝi (nuna akuŝas, pasinta akuŝis, venonta akuŝos, imperativo akuŝu, kondicionalo akuŝus)

  1. naski (la patrino).
    Kiam Klotildo akuŝis, ŝi naskis du ĝemelojn.[1]
    Virino, kiam ŝi akuŝas, havas malĝojon.[2]
  2. produkti kun peno ion.
    Li mem en doloro akuŝas ĉiun verson.[3]

Sintakso:

  • verbo netransitiva: la virino akuŝis.
  • verbo transitiva:
    • la virino akuŝis idon.
    • la verkisto akuŝis dikan romanon.
 Samsencaĵoj
 Vidu ankaŭ

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo
 Fontoj kaj citaĵoj
  1. Vallienne, 1908, Ĉu li?.
  2. Nova Testamento.
  3. Lydia Zamenhof (tradukis), 1933, Quo vadis? - Dua parto.