tu
francaRedakti
Deveno |
El la malnova franca tu, siavice el la latina tū kaj finfine la prahindeŭropa *túh₂ aŭ *tū.
Prononco |
Persona pronomoRedakti
tu
hispanaRedakti
Poseda pronomo, vira kaj inaRedakti
Rimarkoj |
Silabseparo |
- tu
Elparolo |
- IFA: t̪u
Gramatikaj trajtoj |
- 2a persono ununombra
Signifoj
Redakti
- [1] cia
Ekzemploj |
- [1] ¿Dónde está tu mochila?
- Kie estas cia dorsosako?
Tradukoj
Redakti
Referencoj kaj literaturo |
- [1] Real Academia Española, Diccionario de la Real Academia Española, 2001 „tu“
- [1] LEO hispana-germana, kapvorto: „tu“
IdoRedakti
Deveno |
Latina tu laŭ koncepta ŝablono de la frumoderna angla thou, franca tu, germana du, itala tu, hispana tu, kaj rusa ты (ty).
Prononco |
- IFA: tu
Persona pronomoRedakti
tu (plurnombro vi)
Sinonimoj
Redakti
- vu (formala)
Derivaĵoj
Redakti
InterlingvaoRedakti
Persona pronomoRedakti
Prononco |
IFA: /tu/
Signifoj |
latinaRedakti
Deveno |
El la praitalika *tū, siavice el la prahindeŭropa *túh₂ aŭ *tū. Kognatoj inkludas la antikvan grekan σύ, sanskritan त्वम्, malnovan anglan þū, arkaikajn anglan kaj skotan thou, kaj malnovan persan 𐎬𐎺𐎶.
Prononco |
- IFA: tuː
Persona pronomoRedakti
tū (genitivo tuī, dativo tibi, akuzativo kaj ablativo tē, poseda adjektivo tuus)
Rimarkoj pri uzadoRedakti
Malsame ol en la latinidaj lingvoj, mankas en Latino la ununombra "ci-via distingo." Tio estas, tū estas la universala ununombra duapersona formo en la latina, sendepende de kunteksto, dum vos ĉiam signifas la plurnombron.
Ankaŭ, la nominativa uzo de latinaj personaj pronomoj ĉiam havas emfazan signifon. Ekzemple:
- Mihi places: Vi plaĉas al mi.
- Tu mihi places: Estas vi, kiu plaĉas al mi; nur vi plaĉas al mi.
rumanaRedakti
Persona pronomoRedakti
tu
tu estas la transkribo de jenaj vortoj: