plori

Esperanto

Verbo

 plor + i ( eo , VE )

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	ploris	ploras	ploros
Adjektiva aktiva participo	plorinta	ploranta	ploronta
Substantiva aktiva participo	plorinto	ploranto	ploronto
Adverba aktiva participo	plorinte	plorante	ploronte
Moduso
Infinitivo	plori
Volativo	ploru
Kondicionalo	plorus

Signifoj

1. (netransitiva; psikologio) montri sian malĝojon aŭ doloron per larmoj kaj parte eĉ ĝemetoj

   Kio okazis, ke vi ploras?

   Ofte kantas la buŝo, kiam ploras la koro.

   Ploranton ni evitas, ridanton ni imitas.

   Ŝi ploregis pri la morto de sia infano.

   Ne estu tia plorema, vi jam estas aĝa!

   Mi iras al la bebo, ĉar ĝi ekploris.

   Ĉiuj priploris la mortintan patron.

   Parencaĵoj: ploro

Tradukoj

   

angla: mourn → en, weep → en franca: pleurer → fr germana: weinen → de, plärren → de

pola: płakać → pl rusa: плакать → ru sveda: gråta → sv

Referencoj kaj literaturo

• plor
•  plori
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "plori".