obstina

Esperanto

obstin + a

 Adjektivo

obstina

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	obstina	obstinaj
Akuzativo	obstinan	obstinajn

1. Firme restanta ĉe sia propra opinio aŭ volo, malgraŭ ĉiaj kontraŭaj admonoj.

   Vi estas obstina kiel kapro!

   La infano staris obstine.

   Li obstinas en la silento.

   La patro ne pardonis al la filino ŝian obstinon.

   Mi ne intencas toleri vian obstinecon!

   Mi ne estas obstinulo.

Tradukoj

   

angla: obstinate → en franca: entêté → fr, obstiné → fr germana: eigensinnig → de

pola: uparty → pl rusa: упрямый → ru

---

Referencoj kaj literaturo

• obstin
•  obstina