memstarismo
Esperanto redakti
Substantivo redakti
Vorterseparo |
Signifoj
redakti
- [1] starismo, agismo, vivismo per si mem, sen helpo de aliaj
Ekzemploj |
- [1] Ili gardu al Esperanto la ekvilibron, kiun ĝia iniciatoro donis al ĝi, jam en la "Plena Gramatiko" de 1887, inter la du ekcesoj de memstarismo kaj naturalismo.[1]
Deveno |
- 1887, el la vorteroj mem, star, kaj la finiĝo -o (dua el la 16 reguloj de gramatiko de Esperanto) — ĉiuj el la Unua Libro;1905, el la kapvorto »mem'star' indépendant | self-subsistent | selbstständig | самостоятельный | samodzielny« de la Universala Vortaro kaj la finiĝo -o el la Gramatiko — ambaŭ el la Fundamento de Esperanto; 1919, el la sufikso -ism de la Oficiala Aldono numero 2 (1919).
Samsencaĵoj |
Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Boris Kolker. Vojaĝo en Esperanto-lando. Perfektiga kurso de Esperanto. — Roterdamo, 2005, paĝo