mango

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	mango	mangoj
Akuzativo	mangon	mangojn

mango

Deveno

el la portugala vorto " manga " ^→ pt, siavice el la malaja vorto " mangga ", siavice el la malajala vorto " മാങ്ങ " kaj la malajala vorto " മാവ് "

Signifoj

1. ((frukto), (biologio)) doĉega tropika frukto de la mangujo

Tradukoj

   

angla: mango → en franca: mangue → fr ina germana: Mango → de ina greka: μάνγκο → el neŭtra hebrea: מנגו → he hispana: mango → es vira

indonezia: mangga → id, buah → id mangga → id japana: マンゴー → ja portugala: manga → pt ina

angla

 Substantivo

Angla substantivo English noun
Singularo	Pluralo
mango	mangoes alternative mangos

Prononco

• IFA: brita  ˈmæŋɡəʊ 
• IFA: usona  ˈmæŋɡoʊ 

• Sono :

  (

  lingvo -en-, dialekto -US-

  )

  (dosiero)

• Sono :

  (

  lingvo -en-, dialekto -AU-

  )

  (dosiero)

Signifoj

1. mango
2. peklinta legomo aŭ frukto kun spica farĉo
   • 2004: LEA, Elizabeth E. kaj William Woys WEAVER. A Quaker Woman's Cookbook: The Domestic Cookery of Elizabeth Ellicott Lea, p. 335:

     In Pennsylvania and western Maryland, mangoes were generally made with green bell peppers.

3. (Usono, speciale suda Mezokcidento, eksmoda) verda kapsiko taŭga por pekli
   • 1943: Mary ADGATE. "Stuffed Mangoes". The Lima News. Lima, Ohio. p. 5:

     Cut tops from mangoes; remove seeds.

4. (koloro) ...

pola

 Substantivo

Signifoj

1. mango