karesi
Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
---|---|---|---|
Indikativo | karesis | karesas | karesos |
Adjektiva aktiva participo | karesinta | karesanta | karesonta |
Adjektiva pasiva participo | karesita | karesata | karesota |
Substantiva aktiva participo | karesinto | karesanto | karesonto |
Substantiva pasiva participo | karesito | karesato | karesoto |
Adverba aktiva participo | karesinte | karesante | karesonte |
Adverba pasiva participo | karesite | karesate | karesote |
Moduso | |||
Infinitivo | karesi | ||
Volativo | karesu | ||
Kondicionalo | karesus |
- Delikate tuŝi, por montri al iu sian amon, amikecon, respekton kaj tiel plu.
- La patrino karesas la infanon.
- Ne karesu per mano, sed karesu per pano.
- Mi ĝis nun memoras lian karesan rigardon.
- Li ĉiam tenas sin karese kun ŝi.
- Min jam lacigis ŝia konstanta karesemo.
- Ŝi estas bela kaj karesinda!
- Oni batas, malkaresas, kaj eĉ plori ne permesas.
- Delikate tuŝi.
- Post bona manĝo li karesis sian ventron.
- Plezurigi.
- Viaj konsoloj karesas mian vunditan animon.
- Ne ekzistas kareso sen intereso.
- Montri al iu afablecon, favoron.
- Mono min neniam karesis.
- Kiun la sorto karesas, al tiu ĉio sukcesas.
Tradukoj |
Referencoj kaj literaturo |