apogilo; apogstango, hokstango

Ekzemploj
Tenian un saloncito con horcones para colgar hamacas en distintos niveles, y escaños de madera donde cada quien se acomodaba a codazos como pudiera con sus equipajes excesivos, bultos de mercancías, huacales de gallinas y hasta cerdos vivos.[1]
Estis eta salono, kie eblis kroĉi sur apogstangoj hamakojn divers-alte, kaj lignaj benkoj, kie la homoj batpuŝis kiel ajn ili povis por sidloki sin, kun siaj troaj bagaĝoj, varfaskoj, pajlkorbo da kokoj, kaj eĉ vivantaj porkoj.
Fontoj kaj citaĵoj
  1. Gabriel García Márquez, Vivir para contarla, Diana, Meksiko, 2002 12.