flameco

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	flameco	flamecoj
Akuzativo	flamecon	flamecojn

Vorterseparo

flam/ec/o

Signifoj

1. (figursenca) eksciteco de la sentoj

Rimarkoj

Flamo [2] indikas intenson de amo, pasio ktp; „flameco“ rilatas al eksciteco okaza aŭ sporada, aŭ indikas trajton de ies karaktero.

Ekzemploj

[1] En flameco mi faris tion aŭ alian, kun kolerema spirito mi naskiĝis; kaj en ĝin li enigis sian energion, sian junan flamecon.

Tradukoj

   

angla: [1] fieriness → en

germana: [1] Gefühlsregung → de

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „tablo“.
•  flameco
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "flameco".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "flameco"
• La Simpla Vortaro, „flameco“.

Fontoj kaj citaĵoj