donitaĵo

Esperanto

Vorterseparo

don + it + aĵ + o

 Substantivo

do.ni.ta.ĵo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	donitaĵo	donitaĵoj
Akuzativo	donitaĵon	donitaĵojn

1. io, kio estas donita.
2. (matematiko) informo antaŭe sciita (ĝenerale en problemformuladoj), necesa por solvi problemon; (ne rigore ĝusta) donito, donato, donaĵo.
3. (scienco) informo akceptata aŭ konata kiel vero por sekvigi esploron.

Samsencaĵoj

• tria senco:
  • aksiomo

Vidu ankaŭ

• donaco
• datumo

Tradukoj

   

angla: datum → en franca: donnée → fr

nederlanda: gegeven → nl portugala: dado → pt

Referencoj kaj literaturo

  donitaĵo, en ReVo