o
Esperanto redakti
Litero redakti
Signifoj
redakti
- la vokala litero «o» je sia minuskla skriba formo
Elparolo |
- IFA: [o̞] estas ĉiam ĝuste. Fakultative akcentaj IFA: [oː] en malferma silabo kaj IFA: [ɔ] en ferma silabo.[1]
Vidu ankaŭ |
- O, majuskla formo
- gramatika finaĵo o
Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980.
Liternomo redakti
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | o | ooj |
Akuzativo | oon | oojn |
Signifoj
redakti
- nomo de la litero O, dek-naŭa litero de la Esperanta alfabeto.
- Rimarkoj: la vorto o, liternomo, estas fundamenta vorto de Esperanto, tamen tiel konfirmita nur dum la Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro, farita de la Akademio de Esperanto.
Vorterseparo |
Samsencaĵoj |
Vidu ankaŭ |
Tradukoj
redakti
gagauza redakti
Persona pronomo, Pronomo redakti
o
Signifoj
redakti
Tradukoj
redakti
turka redakti
Persona pronomo redakti
Elparolo |
- IFA: o̞
Signifoj
redakti
Vidu ankaŭ |