Esperanto redakti

  Substantivo redakti

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo matenruĝo matenruĝoj
Akuzativo matenruĝon matenruĝojn
 Vorterseparo
maten + ruĝ + o

 Signifoj
redakti

  1. ĉielo ruĝigita far la suno dum matena tempo
 Ekzemploj
  • [1] La rivero heliĝas, la Ursino estingiĝas supre, kaj la kupoloj de l' preĝejo sur Paŭlaj montoj similas al fantaziaj globetoj, al rozario, sur la hela ĉielo, sur kiu ekflamas la matenruĝo.[1]
  • [1] Oriente ĉiutage ruĝiĝis matenruĝo kaj el ĝi radiis varmigaj progresoj de la afabla suno, granda vivdonanto, kiu disverŝis sur la tutan malgrandan teron, karese kisante ĉiun kreaĵeton, ĉiun kreskaĵeton.[2]

 Tradukoj
redakti

 Fontoj kaj citaĵoj
  1. V. G. Korolehko, Zilberfarb (trad.), 'En la riverhaveno' en: Sennacieca Revuo (1-a de marto 1922) p. 8.
  2. L. Vilimek-Zlicansky, 'Sklarvaro' en: Sennaciulo (7-a de julio 1927) p. 5.