falsi

Esperanto

fals + i

 Verbo

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	falsis	falsas	falsos
Adjektiva aktiva participo	falsinta	falsanta	falsonta
Adjektiva pasiva participo	falsita	falsata	falsota
Substantiva aktiva participo	falsinto	falsanto	falsonto
Substantiva pasiva participo	falsito	falsato	falsoto
Adverba aktiva participo	falsinte	falsante	falsonte
Adverba pasiva participo	falsite	falsate	falsote
Moduso
Infinitivo	falsi
Volativo	falsu
Kondicionalo	falsus

1. Elfari ion malveran kaj doni ĝin kiel veran, por tiri el tio profiton, kaj speciale:
   1. Imite reprodukti valoran originalon per malpli valora materialo.

      Li falsis mian subskribon!

      Ĉi tiu ringo estas farita el falsita oro.

      Bonvolu ŝanĝi ĉi tiun falsan moneron al alia.

      La falsado de mono estas malpermesita.

      Ĉi tiu mansaketo estas falsaĵo!

      Mi tute certas, ke ĉi tiu parfumo estas malfalsa.

   2. En aŭtentikan tekston enmeti aŭ forigi pecojn, tiel ke la signifo aŭ valoro estas ŝanĝita.

      Oni poste falsis la sencon de miaj vortoj.

      Miaj paroloj ne enhavas falson.

   3. Kaŝe aranĝi objektojn, por trompe gajni.

      Li ludis per falsitaj kartoj (sekrete markitaj).

      Ili trompis nin per falsa pesilo.

Tradukoj

   

angla: falsify → en franca: falsifier → fr germana: fälschen → de

pola: fałszować → pl rusa: подделывать → ru

---

Referencoj kaj literaturo

• fals
•  falsi