-n

Esperanto redakti

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	-	-j
Akuzativo	-n	-jn

Deveno

El la antikva-greka akuzativo ununombra ν n.

indikas akuzativon ĉe substantivoj, adjektivoj, pronomoj, kaj certaj tabelvortoj (tiuj kiuj finiĝas per vokaloj -o, -u, -a), uzenda se la koncerna vorto estas objekto de transitiva verbo
Rimarko: se vorto estas en pluralo, tiam finaĵo "n" sekvu pluralan montrilon "-j": Tio estas mia hundo. Mi havas du hundojn.

Vidu ankaŭ: na (akuzativa prepozicio)
indikas aliran pseŭdoakuzativon ĉe la supraj specoj de vortoj kiam ili havas lokan sencon, kaj ankaŭ ĉe adverboj kaj tabelvortoj kiuj finiĝs per vokalo -e, por ŝanĝi signifon de statika signifo al dinamika alira signifo
Mi estas hejme -> Mi biciklas hejmen (mi biciklas al-hejme)

La muso kuras sub la tablo (ĝi estas sub la tablo, kuranta) -> La muso kuras sub la tablon (ĝi kuris al la spaco sub la tablo)

Vidu ankaŭ: de (prepozicio de inter aliaj dinamika forira signifo)

Elparolo

IFA: n

Vorterseparo

-n

Gramatikaj trajtoj

formera varianto/deklinaci-finaĵo de la genitiva ununombro de substantivoj
formera varianto/deklinaci-finaĵo de la multenombro de substantivoj
formera varianto/finaĵo de la infinitivo de verboj
formera varianto/konjugaci-finaĵo de la multenombraj 1a kaj 3a personoj de verboj
formera varianto/deklinaci-finaĵo de adjektivaj malfortaj formoj
insertaĵo en multaj kunmetaĵoj

Elparolo

IFA: n

sufikso por formi la pasivan participon
- platí : "puŝi" → platin : "puŝata"

Derivaĵoj

Referencoj kaj literaturo