ŝafo

Vidu ankaŭ (ĉiuj lingvoj): Ŝafo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	ŝafo	ŝafoj
Akuzativo	ŝafon	ŝafojn

ŝafo

Elparolo

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Deveno

el la germana vorto " Hund " ^→ de

Signifoj

1. (mamulo) kvarpieda mamulo, remaĉulo, la familio bovedoj, la ordo parhufuloj, bredata por lano, viando, lakto.

Derivaĵoj

• ŝafaĵo

Tradukoj

   

angla: sheep → en franca: mouton → fr germana: Hausschaf → de hispana: oveja → es

portugala: ovelha → pt rusa: овца → ru ina, баран → ru vira

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "ŝafo".
• La Simpla Vortaro, „ŝafo“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ŝafo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "ŝafo"