Esperanto redakti

  Verbo redakti

  • (transitiva)
Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo ĝenis ĝenas ĝenos
Adjektiva aktiva participo ĝeninta ĝenanta ĝenonta
Adjektiva pasiva participo ĝenita ĝenata ĝenota
Substantiva aktiva participo ĝeninto ĝenanto ĝenonto
Substantiva pasiva participo ĝenito ĝenato ĝenoto
Adverba aktiva participo ĝeninte ĝenante ĝenonte
Adverba pasiva participo ĝenite ĝenate ĝenote
Moduso
Infinitivo ĝeni
Volativo ĝenu
Kondicionalo ĝenus
 Vorterseparo
ĝen + i
 Deveno
la franca vorto " gêner " → fr

 Signifoj
redakti

[1] Malfaciligi aŭ malhelpi ies movojn; maloportuni al iu, malkomfortigi iun.
ĉu la pakaĵo ĝenas vin?
ne ĝenu la iradon, al la irado
tiu senĉesa bruo ĝenas min
[2] Malfaciligi ies agojn aŭ decidojn pro moralaj malhelpoj.
via ĉeesto ĝenis lin
li havis mienon tre ĝenitan
tre ĝenas min, ke mi devas fari tiun viziton, tiun klopodon
 Samsencaĵoj
embarasi, inhibi, malakceli, obstakli, malakceli, malhelpi, haltigi, reteni, bremsi, obstrukci, bari
 Derivaĵoj
konfuzi, konsterni, enui, peni, tedi, honti, timi, heziti, premi, suferigi, ĉagreni; aflikti; kolerigi; maltrankviligi; perturbi, nervozigi, tedi, ĉagreni, agaci, iriti; furiozigi; kateni, sin trudi; malhelpe sin trudi; malhelpe enmiksiĝi; interrompi, molesti
 Ekzemploj
Tio donas grandan liberon en esprimado de pensoj kaj sentoj, kiun ne ĝenas nepra rimado[1]
 Derivaĵoj
 Liter-reordigoj
neĝi

 Tradukoj
redakti

 Referencoj kaj literaturo
  1. Boris Kolker. Vojaĝo en Esperanto-lando. Perfektiga kurso de Esperanto.Roterdamo, 2005, paĝo 139.