мочь: Malsamoj inter versioj

Ĝi devenas de la praslava [[*mogti]], de kiu interalie originas: la malnovrusa [[могу]], [[мочи]], la malnovslava [[могѫ]], [[мошти]] (la malnovgreka [[δύνασθαι]], [[ἰσχύειν]]), la ukraina [[можу]], [[могти]], [[мочи]], la belorusa [[могцí]], la bulgara [[мога]], la serbokroata [[мо̀гу]], [[мо̀ħи]], la slovena [[mórem]], [[móči]], la ĉeĥa [[mohu]], [[můžeš]], [[mосi]], la slovaka [[možem]], [[moсť]], la pola [[móc]], [[mogę]], la supresoraba [[móžu]], [[móc]], la malsupresoraba [[mogu]], [[móc]]. Ĝi originas el la prahindeŭropa [[*mēgh-]], [[*magh-]] (povi). La praslava [[*mogǫ]], [[*mogti]], postrestaĵo de neduobligita perfekto de atematika verbo. Plej proksima al ĝi estas la gota [[mаg]] (mi povas, mi kapablas; infinitivo: [[magan]]); videblas proksimeco al la litovaj [[mãgulas]] (plura), [[magùs]] (dezirinda), [[mė́gstu]], [[mė́gti]] (mi ŝatas), la latva [[me^gt]] (mi povas, kutimi), la greka [[μηχανή]] (ilo), [[μῆχος]] (meza genro: ilo), en la dora dialekto [[μαχανά̄]], [[μᾶχος]].