ŝimi

Esperanto

ŝim + i ( eo , VE )

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	ŝimis	ŝimas	ŝimos
Adjektiva aktiva participo	ŝiminta	ŝimanta	ŝimonta
Substantiva aktiva participo	ŝiminto	ŝimanto	ŝimonto
Adverba aktiva participo	ŝiminte	ŝimante	ŝimonte
Moduso
Infinitivo	ŝimi
Volativo	ŝimu
Kondicionalo	ŝimus

Signifoj

(netransitiva) kovriĝi per tre malgrandaj kaj maldikaj fungetoj, kiuj, pro malsekeco aŭ putriĝo, naskiĝas sur la supraĵo de organikaj substancoj
La muroj de la domo komencis ŝimi pro malsekeco.

Sur la malfreŝa pano aperis ŝimo.

Mi ne manĝis bulkon, ĉar ĝia supro estis ŝima.

Por eviti ŝimaĵon oni uzas kontraŭŝimaĵon.
(netransitiva) (figursenca) resti longe neuzata aŭ netuŝata
Mi ŝimis en senaktiveco kaj enuo.

Tradukoj

kovriĝi per fungetoj

resti longe neuzata

Referencoj kaj literaturo

Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "ŝimi".
Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ŝimi“.