Esperanto redakti

 Deveno

El la angla master au itala mastro

  Substantivo redakti

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo mastro mastroj
Akuzativo mastron mastrojn
  1. Tiu, kiu havas iaspecan regopovon, interalie.
    1. Posedanto kaj ĉefo de domo, loĝejo, bieno.
      Mi estas mastro en mia domo.
      Du sinjoroj en unu bieno, du mastrinoj ĉe unu kameno - neniam vivas sen reciproka malbeno.
      Mia edzino bone scias la mastrumadon.
      Karaj gemastroj, ni volis danki vin pro tia belega festo!
      Oni trovis la mortinton en tiu senmastra, ruina domo.
    2. Estro de gastejo, drinkejo, hotelo.
      Plena sako ĉiun mastron al vi klinos.
      Ne spiciĝas manĝo de mastrina beleco.
      Hotelmastro nin tre agrable akceptis.
    3. Estro de oficejo, laborejo, fabriko.
      Nia mastro estas tre bonkora.
    Li alprenis mastran tonon, kio al multaj laboristoj ne plaĉis.
    1. Ordonrajta posedanto.
      Tiam Romo fariĝis mastro de la mondo.
      La tutan mastrecon pri Esperanto Zamenhof transdonis al la esperantistoj mem.
      Li estis mastrema kaj volis ĉion mastri.
 Samsencaĵoj
  1. estro
 Vidu ankaŭ

 Tradukoj
redakti

 Referencoj kaj literaturo
 Vikipedio enhavas artikolon pri: Mastro
 Referencoj kaj literaturo