fianĉo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	fianĉo	fianĉoj
Akuzativo	fianĉon	fianĉojn

Signifoj

1. viro edziĝonta
2. viro edzigebla aŭ edziĝebla, viro serĉanta edz(in)on

Vorterseparo

fianĉ + o

Derivaĵoj

• fianĉino
• gefianĉoj
• gefianĉo
• fianĉigi
• fianĉiĝi
• fianĉiĝo
• fianĉiĉo

Tradukoj

   

angla: [1] fiancé → en, [2] eligible bachelor

Referencoj kaj literaturo

•  fianĉo