eminenta

Esperanto

 Adjektivo

1. Supera, distinginda pro sia rango, merito, talento aŭ scio:

   Alfred Nobel estis eminenta sciencisto.

   Eminenta ŝuldanto - malbona paganto.

   Li tute ne fieras pri sia eminenteco.

   La reĝo eminentigis la soldaton.

   Por mi ne gravas, ĉu vi estas eminentulo aŭ maleminentulo (neeminentulo).

2. Supera, distinginda pro sia altkvaliteco:

   Niaj servoj estas eminentaj.

   Tiu afero estas eminente grava.

Tradukoj

   

angla: eminent → en franca: éminent → fr germana: eminent → de

rumana: eminent → ro

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „eminenta“.

Fontoj kaj citaĵoj