doni al iu laboron por havi de li servadon kontraŭ difinita salajro. Interkonsenti kun laborist(in)o, servist(in)o aŭ oficist(in)o, por havigi al si ties servadon laŭ difinita salajro.
Ekzemploj
[1] Ambaŭ gepatroj de la bebo laboras kaj pro tio ili dungis vartistinon.
[1] En tiu nova kompanio ĵus komenciĝis dungado de novaj laboristoj.
Ŝi ne konsentis dungigi sin (ne akceptis nian dungadon) pro eblo loĝi ĉe ni.
Nia nova dunganto certigis nin, ke ĉiuj liaj dungitoj estas asekuritaj kontraŭ akcidentoj.
La dungatoj devas subskribi laborkontrakton.
Mi maldungis vin pro malhonesteco.
Ni ricevis maldungan monon pro la maldungo.
Senlaboreco pro manko de dungado nomiĝas sendungado.
Verbo
redakti
