atesti

Esperanto

atest +i

 Verbo

atesti

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	atestis	atestas	atestos
Adjektiva aktiva participo	atestinta	atestanta	atestonta
Adjektiva pasiva participo	atestita	atestata	atestota
Substantiva aktiva participo	atestinto	atestanto	atestonto
Substantiva pasiva participo	atestito	atestato	atestoto
Adverba aktiva participo	atestinte	atestante	atestonte
Adverba pasiva participo	atestite	atestate	atestote
Moduso
Infinitivo	atesti
Volativo	atestu
Kondicionalo	atestus

1. Certigi, garantii fakton vera el sia propra sperto.

   Li povas atesti la subskribon de la kontrakto.

2. Antaŭ tribunalo konfirmi aŭ malkonfirmi aserton aŭ fakton kiel vidinto aŭ aŭdinto.

   Mi atestas, ke la akuzito estis en tiu loko.

   Ni pruvos vian krimon per atestaĵoj.

   Ne estas eĉ unu atestanto, kiu povus konfirmi, ke mi tion faris.

3. Esti la signo, la pruvo de io.

   Ŝia hezito atestas, ke ŝi mensogas.

   Griza barbo saĝon ne atestas.

   Unua atesto estas la vesto.

   Mi havas atestilon de trapaso de la universitato.

   Sendemanda ekprotesto estas ofte kulpatesto.

   Mi bezonas pagateston por pruvi, ke mi aĉetis la aŭton.

Tradukoj

   

angla: attest → en, testify → en franca: témoigner → fr germana: zeugen → de, bezeugen → de, bescheinigen → de, attestieren → de hispana: [1] declarar → es

itala: [1] deporre → it japana: [1] 証言する → ja しょうげんする, shôgen suru pola: świadczyć → pl rumana: atesta → ro rusa: свидетельствовать → ru sveda: [1] vittna → sv, avge vittnesmål → sv, lämna en redogörelse → sv turka: [1] ifade vermek → tr

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „atesti“.

Referencoj kaj literaturo

• atest
•  atesti