aromo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	aromo	aromoj
Akuzativo	aromon	aromojn

1. Delikata, agrabla kaj subtila odoro de kelkaj plantoj aŭ aliaj substancoj.

   Mi eksentis aromon de kafo kaj tuj ellitiĝis.

   La aromon de la realeco tiuj rakontoj ne povas transdoni.

   Niaj kapoj turniĝis de tia aroma aero.

   Mi aldonis iom da aromaj herboj al la plado.

   Rozoj aromis en la nokto.

Tradukoj

   

angla: aroma → en franca: arome → fr germana: Aroma → de

pola: aromat → pl, woń → pl rumana: aromă → ro rusa: аромат → ru

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „aromo“.

Referencoj kaj literaturo

• arom
•  aromo